VCM2023_10 LR

E-COMMERCE

De schaduwzijde van e-commerce en fast fashion Waarom e-commerce circulariteit moet omarmen

Online shoppen is meer ingeburgerd dan ooit tevoren en daar horen ook retouren bij. Uit cijfers van de Reverse Logistics Association blijkt dat klanten in Europa dertig tot veertig procent van de geleverde items terugsturen. Dat gaat gepaard met een economische, maar vooral ook ecologische impact, en plaatst de e-commercesector voor een grote verantwoordelijkheid.

Het was in het najaar van 2021 dat de eerste berichten van een gigantische berg onverkochte kleding in de Chileense Atacama-woestijn de wereld en de sociale media (even) in de ban hielden. Een symptoom van onze consumptiemaatschappij en ‘fast fashion’, zo stond overal te lezen. Wat was er precies aan de hand? Elk jaar eindigt er zo’n 39.000 ton aan onverkochte kledingstukken op die stapel, die inmiddels al grote stroken land en woestijn bedekt. Het zou gaan om onverkochte fast fashion kledingstukken, afkomstig uit China en Bangladesh, die niet verkocht raakten in winkels in de Verenigde Staten, Europa en Azië. Het feit dat het materiaal van de kleren niet biologisch afbreekbaar is en vaak chemische producten bevat, zorgt ervoor dat ze niet naar reguliere stortplaatsen kunnen. Keerzijde van fast fashion De berg kledingstukken in de Chileense woestijn is een uitwas van de fast fashion industrie, waarbij de productie en consumptie van goedkope kleding centraal staan. Daarbij spelen merken als Shein en Primark, maar ook H&M, Zara, Pull & Bear en Forever 21 snel in op de laatste modetrends en lanceren ze maandelijks meerdere collecties. Het spreekt voor zich dat dit resulteert in een overaanbod en dat kledingstuk ken ook een kort leven beschoren zijn: ze gaan rap kapot of ze worden slechts kortstondig gedragen. Volgens verschil lende marktonderzoeken zal de wereldwijde markt voor fast fashion in 2023 groeien tot een omzet van 123 miljard dollar. En de kleding zelf? Die is afkomstig uit sweatshops, niet zelden in Azië, waarbij fabrieksarbeiders in slechte omstandigheden

en tegen een hongerloon werken. Herinner je het beeld van het ingestorte gebouw in Bangladesh. Los van het feit dat dit consumptiemodel ernstige (ethische) vragen oproept, is er ook het ecologische aspect. Uit gegevens van de Verenigde Naties blijkt dat de kledingindustrie verantwoordelijk is voor acht tot tien procent van de CO2-uitstoot wereldwijd. Onderzoekers schatten dat er elke seconde een vrachtwagenlading op de vuilnisbelt terechtkomt of wordt verbrand. Verantwoordelijkheid nemen De kleding- en e-commercesector blijft niet ongevoelig voor die donkere keerzijde van fast fashion, waar e-commerce ontegensprekelijk toe bijdraagt. Het topic rond fast fashion, retourzendingen en circulariteit stond centraal tijdens het afsluitende panelgesprek van het Deliver-event in Amsterdam begin juni. Tony Sciarrotta, panelleider en directeur van de Amerikaanse Reverse Logistics Association (RLA), vat er meteen samen hoe de sector van e-commerce en logistiek zijn bijdrage kan leveren. “Het komt erop aan de klantverwach ting te overtreffen, zodat retouren overbodig worden, maar ook de pijnpunten van de retourverzendingen zelf te vermin deren of weg te werken”, meent hij. Retouren zijn in sommige gevallen onvermijdbaar en zullen altijd blijven bestaan, maar slechts weinig bedrijven spelen vandaag op die problematiek in. “Dat is nochtans een segment met veel zakelijke mogelijk heden. Retouren zijn vandaag probleem nummer één in de retailsector.”

24

WWW.VALUECHAIN.BE